تصویر : https://rozup.ir/view/3234361/شاهنامه آخرالزمان_215435.jpg سخنان اخلاقی شاهنامه
loading...

شاهنامه آخر زمان

          درباره دانش اندوزی:     میاسای ز آموختن یک زمان            ز دانش میفکن دل اندر

webmaster بازدید : 51 دوشنبه 03 آذر 1399 نظرات (0)

 

 

 
 
  درباره دانش اندوزی:
 
  میاسای ز آموختن یک زمان            ز دانش میفکن دل اندر گمان
 
 
  مبارزه با هوای نَفْس و شهوت رانی:
  
  اگر بر خرد چیره گردد هوا                   نیابد ز چنگ هوا، کس رها
  خردمند کآرد هوا را به زیر                    بود داستانش چو شیر دلیر
 
 
  مبارزه با حرص و آز
  
  بخور آن چه داری و بیشی مجوی       که از آز کاهَد همی آبروی
 
 
  راست گویی و پرهیز از دروغ
 
  به گیتی به از راستی پیشه نیست      ز کژّی تَبَر هیچ اندیشه نیست
  چو با راستی باشی و مردمی              نبینی به جز خوبی و خرّمی
 
 
  تلاش و کوشش
 
  به رنج اندر است ای خردمند گنج           نیابد کسی گنج نابرده رنج
 
 
  بی آزاری
 
  به نزد کهان و به نزد مهان                     به آزار موری نیرزد جهان
 
 
  نیکی و احسان
 
  مکن بَد که بینی به فرجامْ بد                 ز بد گردد اندر جهان نامْ بد
  نگر تا چه کاری، همان بِدْروی               سخن هرچه گویی همان بشنوی
  مگر کام یابی به دیگر سرای                تو تا زنده ای سوی نیکی گرای
 
 
   بردباری و پرهیز از غرور
 
  سَرِ مردمی بردباری بود                   سبک سر همیشه به خواری بود
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- -- شنیدم کـه در آخـر روزگار -----------------------همه نیکمردان بگردند خوار----------------------- همه ناکسان سربلندان شاد--------------------- همه بیکسان داغ‌‌دل، نامراد----------------------همه نانجيبی سرافرازِ مست---------------------- شود جابجا جاي والاو پست --------------------- همه چاپلوسان به نزد امير ---------------------- وزیرند و دانا سر افکنده زیر---------------------- شنیدم دغلکار و ناکار و پیس---------------------- به بـالاسرِ کـارداران رئیس---------------------- چو بالانشینی بآسان و سهل---------------------- جُهالانِ نـااهل برجای اهل----------------------- شغالان جلودار و با احترام----------------------- چو ریزند بر پای بدگوهران----------------------- زو و زور و تزویر بالاسران--------------------------درخت خباثت بروید هزار--------------------- خطا و خیانث فراوان به بار----------------------حرام و ریا و دروغ و فریب----------------------- شود سکه آن روزگارِ غریب----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------